Istniejący od 2006 roku kwintet ze stanu Wirginia robi wszystko, aby nie ułatwiać zadania recenzentom, którzy próbują jakoś skategoryzować muzykę Inter Arma. Nazwę zespołu z łaciny można przetłumaczyć jako "podczas wojny". Jego muzykę zaś można porównać do wojny sludge'u, doomu, psychodelii z elementami post metalu, black i death metalu, które do tego podbite są epickością, jednak nie sztucznie nadętą. 

Mike Paparo (wokal), T.J. Childers (perkusja), Steven Russell (gitary), Trey Dalton (gitary) i Andrew Lacour (gitara basowa) potrafią tak przyłożyć ciężkim riffem, że treść żołądka zachowuje się, jak morze podczas sztormu. Żonglują przybrudzonym ciężarem, jak to napisał jeden z recenzentów, niczym Paradise Lost w początkach albo Kylesa na kwasie. Słychać, że ciepłymi uczuciami darzą też Morbid Angel z czasów "Formulas Fatal To The Flesh" i "Gateways To Annihilation". Przecudnie wprowadzają elementy mistyczne oraz klimat napięcia pomieszanego z niepokojem. Żeby nie było tak strasznie, potrafią też ukoić niemalże doomową balladą, jak pokazali to na wydanym w 2019 roku czwartym albumie "Sulphur English" w przepięknej kompozycji "Stillness". To, co jest stałe w Inter Arma, to ustawiczne poszerzanie palety muzycznej ekspresji. Co ważniejsze, ze wszystkich aktualnie znajdujących się na niej barw, Amerykanie potrafią korzystać z wielką sprawnością i wyobraźnią. Malują portret ludzkości poprzez pięknie nawiedzoną muzykę. 

Sprawdź, jeśli lubisz: Neurosis, Cult Of Luna, Tombs…